top of page

De nood die een deugd werd…

In het kader van revalidatie, als gevolg van een nieuwe knie, kreeg ik allerlei oefeningen voorgeschreven. Deze oefeningen waren ook bedoeld om de doorbloeding te activeren. Ik vond de oefeningen saai en ik begon me te vervelen. 

Vanuit een ooghoek zag ik het spinnenwiel, in een hoekje van mijn slaapkamer staan, die al jaren verstoft wachtte op mijn belofte om ooit te gaan spinnen. “Niet morgen, maar nu!” klonk het in mij. Ik begon…eerst moeizaam maar naarmate de weken vorderde leek het of mijn been soepeler werd en al gauw nam mijn motorisch geheugen het ritme over

In de weken en maanden die volgde opende zich een avontuurlijke weg, vol van experimenten met spinnen, breien, haken, verven en vooral vilten. Spinnen en vilten zijn niet slechts hobby's voor verloren momenten, maar ontwikkelen zich tot een ambacht waar ik mijn dagen grotendeels mee vul.

.En dan komt het moment dat ik mijn enthousiasme, inspiratie, kennis en kunde wil delen met anderen. En dit was het begin van de geboorte van De Spinnende Mug….

Achteraf blijkt het werken met wol een “lichtvoetig’ antwoord op mijn jaren lange professie als geestelijk verzorger in de ouderenzorg, waarin omgaan met lijden, verlies van zingeving en dood een centraal thema is.

Thans ben ik ook actief in mijn praktijk voor energetisch werk aura en chakrareading) waar ik mij richt op bewustzijnsontwikkeling,  

(zie www.annemariepeters.com )


bottom of page